ÞÝ

(gen. -jar, dat. -ju; pl. -jar), f. bondmaid, bondwomnan.

* * *

n., qs. þivi, [Ulf. þjus = οἰκέτης, þiwan = δουλουν, þiwi = παιδίσκη, þiwis = δουλος; A. S. þeow; Dan. ty, tyende; cp. þjó-na]:—a serf, bondsman; þý hans eðr ambátt, Gísl. 132 (for þýr).

2. in mod. usage, metaph. vile, bad people; þýið með þrælum sínum, Pass. 11. 12.